پناهندگان ایرانی، پیام آور صلح، آزادی و عشق برای مردم جهان هستند
"جویندگان آشتی" نام گروه مستقلی است که خود را نماینده ی بخشی از بدنه ی جامعه ی پناهجویان ایرانی می داند. ایرانیانی که برای بدست آوردن آزادی، امنیت اجتماعی و آرامشی نسبی سرزمین مادری خود را ترک کرده و به دور از یار و دیار در جامعه ای به نام جامعه ی پناهجویی پراکنده اند. که اهداف کلی خود را چنین بیان کرده اند
:  یک)پیام آور صلح، آزادی و عشق برای مردم جهان در برابر بدنامی ایران و ایرانی به واسطه ی حاکمیت استبدادیی که حامی ترور، خشونت و تجاوز است.  دو) انعکاس صدای اعتراض میلیون ها ایرانی در برابر نحوه ی مقابله با آزادی اندیشه و بیان و سرکوب آزادی خواهی توسط رژیم جمهوری اسلامی  سه)تبادل فرهنگی و آشنایی با اقوام، نژادها و ملیت ها بدون در نظر گرفتن تفاوت ها در زبان، رنگ و مذهب و همچنین بواسطه ی رسالت حرفه ای و شغلی مان ؛ به نوشتن کتاب، عکاسی، فیلم برداری و بخصوص سفرنامه نویسی هم خواهیم پرداخت...
به همین دلایل سراغ موسس این طرح و ایده رفتیم تا جزییات را از زبان خود او جویا شویم...
آقای ابراهیم عزیز، پیش از بیان طرح و ایده نویی که ارایه دادید، برای آشنایی هر چه بیشتر مخاطبان، لطفا مختصری از بیوگرافی خود را بیان کنید...
من ابراهیم اصغرنیا، اهل روستایی از توابع شهرستان آستانه ی اشرفیه(بین رشت و لاهیجان) هستم...  دارای همسر(متارکه کرده) و دو فرزند پسر 23 و 13 ساله که همراه مادرشان در ایران زندگی می کنند. نیمچه نویسنده و روزنامه نگار...
چه اتفاقی افتاد که مجبور به ترک اجباری از وطن شدید؟
سالها عطش نقدنویسی(اجتماعی_سیاسی) آرامش را از من گرفته بود و در شرایط حاکم داخلی، توان و پیشبرد نگاه های انتقاد آمیز محکوم بود به همین دلیل با چنین شرایطی نمی توانستم در ایران کار کنم و ادامه دهم. از طرفی دو پروژه داشتم که بایست به سر انجام می رساندم که هر کدام از آنها به تنهایی می توانست باعث گرفتاری های شدید برای من و خانواده ام شود. نخست، ایجاد اتحاد بین نیروهای اپوزیسیون سرنگونی طلب و تشکیل " جبهه ی متحد اپوزیسیون ایرانی در تبعید" دیگری برنامه اعتراضی جویندگان آشتی....
چه مدت است که از ایران خارج شدید؟ 
دقیقا سه ساله در عراق هستم و در کمیساریای عالی شهر سلیمانیه تشکیل پرونده دادم.
شرایط و وضعیت پناهندگان و پناهجویان در عراق چگونه است؟
اینجا پناهندگان و پناهجویان ایرانی در شرایط بد معیشتی یا اجتماعی به سر نمی برند، کار فراوان و هزینه های زندگی به نسبت درآمدها مناسب است. فقط برای یک فعال سیاسی یا فرهنگی محیط بسته ای هست و اجازه ی هیچگونه تظاهراتی در حوزه های سیاسی ندارند.
یعنی پناهجویان اجازه کار دارند؟
بله، به خصوص اگر تخصص فنی داشته باشند، درآمد خوبی خواهند داشت. اینجا سرزمینی مصرف کننده است و مردمش زیاد اهل تولید، تفکر، ابتکار، خلاقیت و کارهای یدی نیستند و ایرانی ها در این خصوص توانمند هستند.
یکی از ایده های شما جویندگان آشتی است، لطفا در این باره توضیح بیشتری بدهید؟
بله... دنیای امروز به جای این که پذیرای انسان های دردمند، مظلوم و تنها و غمگین باشد، از آنها تیمارداری کند و تسلای غم و رنجشان باشد و برایشان امنیت و آرامش فراهم کند، همیشه برعکس عمل کرده است. در عوض چنین حقی، به خاطر قوانین غلط و تفسیرهای نادرست از منشور حقوق بشر برای این گونه افراد، آواره گی و بلاتکلیفی را به ارمغان آورده است. من می خواهم در درجه ی اول حکومت ها، دولت ها، سیاستمداران، انسان های بانفوذ و پرقدرت و همه ی مردم دنیا را به این امر مهم آگاه سازم که: فرد پناهجو، همه ی گذشته خود را با تمام دلبستگی ها و علایق و خاطراتش را پشت سرگذاشته و هزینه سنگینی بابت آزاد اندیشی و تفکرات و روحیات آزادی خواهانه اش پرداخت کرده است. تمام دنیا وظیفه دارند به این افراد دردمند و آشفته و ناامید فارغ از جنسیت، مذهب، نژاد و ملیت...کمک کنند. تیماردارشان باشند و حمایتشان کنند. و شرایط رو برای بدست آوردن زندگی مجدد و آرام در پناه امنیت برایشان فراهم سازند. قوانین را اصلاح کنند...روند رسیدگی به پرونده ها را تسریع ببخشند. این شعار و هدف اصلی حرکت جویندگان آشتی است.
اینک در چه مرحله ای از کار قرار دارید و چگونه می خواهید، آغاز کنید؟
صفحه جانبی به زبان فارسی و صفحه ی اصلی به زبان انگلیسی در فیس بوک راه اندازی کردیم. وبلاگ گروه رو به چهار زبان کُردی، فارسی، عربی و انگلیسی راه انداختیم و در تلاش هستیم که مطالب مندرج در آن را به زبان های دیگر نیز ترجمه و منتشر کنیم. صفحه پتیشن برای جمع آوری امضاء و حمایت های بین المللی تدارک دیدیم و به زودی اطلاع رسانی می کنیم. نامه ای برای بسیاری از سفارت خانه ها و کنسولگری های کشورهای مسیر راه تهیه کرده تا اجازه عبور از دولت ها را بگیریم. با بعضی از سازمان ها و تشکل های فعال در حوزه ی حقوق بشر در تماس هستیم برای جلب حمایت های حقوقی و فرهنگی و خبررسانی.
پناهنده ها با شما بایست چگونه ارتباط برقرار کنند؟
من در همه ی صفحه های مخصوص به این پروژه و صفحه های شخصی خود، آدرس ایمیل و آی دی یاهو و حتی تلفنم را منتشر کردم.
اسکایپ:ebrahim.alef
یاهو:japelgroup@yahoo.com
 http://www.facebook.com/ebrahim.alef1
وبلاگ جویندگان آشتی:
www.qop2010.blogspot.com
ایده بسیار جالبی است، احتمالا از این طرح استقبال خواهد شد. اما سوال اصلی اینجاست که پناهنده یی که اجازه خروج از شهری به شهر دیگر را ندارد و بایستی مجوز داشته باشد، چگونه می تواند از یک کشور به کشور دیگری برود؟ چه سازمانی از او دفاع می کند؟
بله...مسئله و مشکل اصلی در همین جای قضیه است. قوانین بین المللی باید برای چنین سوژه ای که قصدی جز اشاعه ای صلح، آشتی، دوستی، مهربانی و عشق ندارد، استثنایی قائل شده و تسهیلاتی برای این گروه فراهم کند. چنین حرکتی امکان پذیر نیست مگر با اجماع بین المللی و حمایت های زیادی از طرف مرم در اقصی نقاط جهان، شخصیت های مشهور و بانفوذ، سیاستمدارن و مبارزان راه آزادی که محبوب و معروف هستند، دولت هایی که در مسیر آرامش جهان، دوست دارند پیش قدم باشند. من امیدوارم در این راه و برای رسیدن به این هدف، بتوانم ساختار شکنی کنم و اصلاحاتی در این زمینه در حوزه ی قوانین حقوقی و بین المللی را موجب شوم. امضای گروه های کثیری از مردم جهان که به اقشار و لایه های مختلف جوامع بشری وابسته هستند، تاثیر مهمی در تسریع این امر خواهد داشت.
پناهندگان در این مسیر چگونه می توانند کمک و همراه شما باشند؟ با چه سازمان هایی می توانند ارتباط برقرار کنند و چنین درخواستی را عملی سازند؟
سوال بسیار به جایی بود در این بخش... هر پناهجویی در هر جای از این دنیا که زندگی می کند، می تواند به ما در چنین بخشی کمک و مساعدت برساند. یکی این که مثل یک نماینده از طرف گروه ما، این برنامه را اطلاع رسانی کرده و به دوستان خارجی و غیرایرانی خودش انتقال دهد. دوم، در حد امکان و توان به سازمان ها، تشکلها، ان جی اوها، حتی رسانه ها و مجموعه های بزرگ تجاری محل زندگی شان مراجعه کرده و ضمن اطلاع رسانی از آنها درخواست حمایت کنند. سوم، اگر دوست دارند به این برنامه ملحق شوند و با ما همراه بوده و شرایط خود را اطلاع داده و با شرایط ما هم کاملا آشنا شوند.
آیا آدرس ایمیل هایی هست و یا نوشته ای که پناهجویان کپی از آن را برداشته و از طریق ایمیل خود با نام، نشانی و تلفن برای این سازمان ها ارسال نمایند و از آنها درخواست عملی کردن چنین اقدامی را با مجوز و اعتبار جهانی بخواهند و طلب کنند؟
دوستان هر متنی رو که نیاز داشته باشند در وبلاگ و فیس بوک پیدا می کنند و به راحتی می توانند از ما درخواست کمک کرده و در اولین فرصت متن مورد نیاز را دریافت خواهند کرد. گروه ما آرم، شعار، تبلیغات خود را دارد و اهداف و برنامه های مشخصی را دنبال می کند. لازم به توضیح هست که بگوییم این گروه برای اجرای این برنامه هیچ نیازی به کمک های مالی نداشته و فقط حمایت های حقوقی و مدنی را می پذیرد.
به نظر شما این طرح چه اندازه می تواند، پیشبرنده بوده و مورد موافقت جامعه جهانی قرار گیرد؟ اصولا چنین طرحی با موفقیت روبرو خواهد شد؟
ما در دوران سختی به سر می بریم، سرزمین مادری ما در اشغال حکومتی مستبد، سرکوبگر و تبهکار قرار دارد، جوان های ما در شرایط سختی بدون انگیزه، آینده و امید به سر می برند... دنیا هم در شرایط خوبی نیست. باید هر کدام از ما به سهم خود در بهتر شدن شرایط موجود تلاش کنیم، همه ی انرژی مان را باید صرف کنیم برای بهبود بخشی و ناامید نشویم. نیروهای ضعیفمان را با همدلی و هماهنگی به قدرت های قوی تبدیل کنیم. همه می دانیم که فرهنگ سازی، ساختار شکنی و در مسیر خلاف رودخانه شنا کردن سخت و طاقت فرساست.
آیا چنین نمونه ای در دیگر نقاط جهان رخ داده است؟
با این شکل، فرم و محتوا من شاهد نبودم... شاید هم اطلاعات من در این زمینه ناقص است. علی ایحال حتی موارد مشابهی که به شکست انجامیده باشد، نمی تواند مانع بروز تفکر جدید دیگر شود.
چه بندی از لایحه های حقوق بشری است که چنین اجازه ای می تواند به پناهندگان بدهد؟ تا متوسل به آن بند از قوانین شد...
بند سیزده که اشاره مستقیم دارد به اجازه ورود و عبور از هر کشوری و همچنین اجازه ی اقامت در هر جای دنیا، و به خصوص بند سی ام که کمتر به آن توجه شده و آن هم اشاره می کند به این که، نباید از بندهای این منشور طوری برداشت کرد یا تفسیر نمود که حق یا حقوقی از دیگران گرفته و نقض شود.
با فرض این که، چنین طرحی توسط سازمان های جهانی مورد قبول واقع شد... پناهجویان برای حضور در چنین راه پیمایی بایستی چه شرایطی داشته باشند؟ چرا که ممکن است در بین راه، پناهجویان همراه به کشور مورد علاقه خود رفته و درخواست پناهندگی دهند؟
به نکته ی مهمی اشاره کردید. برای ملحق شدن مقطعی به ما، یعنی همراه ما راهپیمایی کردند در شهر یا کشوری که زندگی می کنند، آنجا تشکیل پرونده داده و منتظر جواب هستند و یا قصد خروج از آنجا را ندارند، هیچ محدودیتی نیست و ما از همه ی مردم در این خصوص استقبال می کنیم و پذیراشون هستیم. اما برای همراهی کلی با ما باید با اهداف و برنامه های مسیر و شعارهای ما هماهنگ بود و اصلی ترین بخش قضیه این است که ما تحت هیچ شرایطی درخواست پناهندگی از هیچ کشوری در برنامه خود نگنجانده ایم. در هیچ شهر و کشوری قصد اقامت طولانی مدت نداریم و قرار است که دایم در حال حرکت و سفر باشیم. همچنین می بایست خود را برای مشکلات پیش رو، سختی های راه، گرسنگی، تشنگی، سرما، گرما، مسیرهای صعب العبور، برخوردهای نامناسب و سخت گیری ها و احتمالا توهین ها و تهدیدهای بسیار آماده کنیم.
مبداء و مقصد شما کجاست؟ طبق برنامه ریزی شما از چه کشورهایی می خواهید عبور کنید؟
بخش اعظمی از اروپا، بخش غربی آفریقا، بیشتر کشورهای آمریکای جنوبی و مرکزی، خود آمریکا و کانادا، استرالیا، شرق آسیا و در نهایت از مسیر کشورهای مشترک المنافع(شوری سابق) به جای قبلی برمی گردیم.
آیا پناهجویانی که پرونده آنها پذیرفته شده و به عنوان پناهنده هستند می توانند در این مسیر همراه شما باشند یا فرقی نمی کند و پناهجویانی که پرونده آنها رد شده و پرونده بسته هستند نیز در این مسیر قرار می گیرند؟ شرایط و نحوه انتخاب به چه شکل هست؟
بنده حق انتخاب و قضاوت را به خود نمی دهم، هر دوستی که بتواند و بخواهد که با ما همراه شود بایست تعهد اخلاقی را به خودش بدهد که صادقانه اهداف و برنامه های گروه را بپذیرد و هیچ ممانعتی از طرف ما برای حضورش وجود نخواهد داشت. البته مسایل از پیش تعریف نشده و غیرقابل پیش بینی ممکن است رخ دهد که می تواند یک نفر را از ادامه ی سفر معذور کند و بنده هم اینها را منکر نمی شوم. مثل بیماری، مشکلات خانوادگی و حتی مشکلات حقوقی...
و اگر نپذیرفت
اگر هم نپذیرفت، گروه ما نمی تواند مسافر بری کند و افرادی را از جایی به جای دیگر منتقل نماید. این امر اخلاقا درست نیست و قطعا اهداف ما را زیر سوال می برد.
در پایان اگر نکته خاصی هست که من به آن اشاره نکرده و بایستی شما اضافه کنید، بفرمایید...
ممنون از وقتی که گذاشتید و توجه و اهمیتی به این موضوع دادید. سوالات شما بسیار خوب و تخصصی بود و به همه ی موارد اشاره شد. به شما بابت تبحر و توانمندی تان تبریک می گویم.
سپاس از تعریف شما.
مصاحبه کننده: آرش شریفی

لطفا نقطه نظرات خود را زیر نوشته بیان کنید...
با سپاس بسیار روابط عمومی انجمن حمایت از پناهجویان ایرانی_ترکیه(نوشیهر)
هم خواهیم پرداخت