گزارش اختصاصی از وضعیت پناهجویان افریقایی در ترکیه(قسمت اول)
به دست انجمن حمایت از پناهجویان در در تاریخ شنبه, آگوست 13, 2011 و ساعت 12:44 قبل از ظهر
گزارش اختصاصی از وضعیت پناهجویان افریقایی در ترکیه
این گزارش در دو بخش تهیه شده است....
قسمت اول
کمیسیاریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد که آوازه ی آن در سراسر گیتی پیچیده است و امروزه هر خردسالی در هر نقطه ای از جهان با وظایف این سازمان آشنا است، هر ساله با ارایه ی یک سری آمار و ارقام مدام به توصیف کردن مشکلات جامعه ی پناهجویی در سرتاسر جهان می پردازد. گاهی جهت گیری های قاطعانه ای انجام می دهد و گاهی هم مسایل را بسیار عادی قلمداد می کند. گاهی دردهای پناهجویان جهان را یک فاجعه ی جهانی به شمار می آورد و گاهی هم سیاستهای خود را تغییر می دهد و به شیوه ای دیگر این مسایل را مورد ارزیابی قرار می دهد. به عبارت دیگر در بیشتر موارد با بازی کردن آمار و ارقام و اظهارات گوناگون سعی می کند، رسانه های جهان را تحت تاثیر قرار دهد. از سوی دیگر رییس بخش همگانی آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد (پل اپیگل) مدام به جامعه ی جهانی هشدار می دهد که پناهجویان کشورهای افریقایی مانند سومالی واتیوپی در خطر جدی هستند و باید فعالیتهای بیشتری را برای کمک به پناهجویان افریقایی در راس امور قرار داد. اما روند طولانی رسیدگی به پرونده پناهجویان بیانگر آن است که بسیاری از این هشدارها در حد شعار است وهنوز بسیاری از پناهجویان افریقایی از جمله پناهجویان سومالیایی در اسفناکترین شرایط زیستی، روزگار خود را سپری می کنند و این نشانگر آن است که کمیسیاریای عالی در عرصه ی عمل در بسیاری از موارد از تعهدات خود سرباز می زند کشور ترکیه یکی از کشورهای پناهنده پذیر است که حجم عظیمی از متواریان افریقایی به این کشور پناه می آورند تا دولت ترکیه و کمیساریای عالی سازمان ملل در خاک این کشور از حقوق انسانی و قانونی آنها حمایت کند. متاسفانه در عرصه عمل چه کمیساریای عالی و چه دولت ترکیه از تعهدات خود سرباز زده اند. شکواییه های بسیار پناهجویان سومالی چه از دولت ترکیه و چه کمیساریای عالی خود نشانه چنین ضعفی می باشد.
(انجمن حمایت از پناهجویان ایرانی در ترکیه) این بار مرزها را می شکند و علاوه بر وظیفه خود که همانا رسانه ای کردن معضلات پناهجویان ایرانی وافغانی بوده، با توجه به نگاه حقوق بشرانه خود، قلم خبرنگاران فعال خود را به سمت پناهجویان افریقایی در ترکیه به نگارش در می آورد تا به تصویر کشیدن دردهای پناهجویان سومالیایی به جامعه ی جهانی و سازمانهای حقوق بشری، نشان دهد که چه اندازه دولت ترکیه نسبت به وظایف خود در برابر جامعه ی پناهجویی بی مسولیت بوده و کمیسیاریای عالی سازمان ملل در آنکارا تا چه اندازه در برابر تعهدات خود سهل انگاری نموده و به تعبیر دیگر با عمر و سرنوشت پناهجویان بازی می کند
پناهجویان افریقایی از جمله پناهجویان سومالی که به دلایل متعدد ناچار می شوند،فوج فوج وگروه گروه خاک افریقا را ترک کنند و خود را به کشورهای دیگر برسانند تا شاید مامنی پیدا کرده و از حقوق انسانی بهره مند شوند، در بسیاری از موارد چنین رویایی را به باد می سپارند. چرا که بسیاری از آنان در نیمه ی راه، جان خود را از شدت گرسنگی و بیماری از دست می دهند ویا زمانی که به کشوری چون ترکیه می رسند تمامی رویاهایشان نقش برآب می شود.
ترکیه یکی از کشورهایی است که هر ساله میزبان تعداد بسیار زیادی از پناهجویان افریقایی است. متاسفانه هر ساله آمارهای وحشتناکی به دست آژانس های خبری درباره ی وضعیت اسفناک این گونه پناهجویان در ترکیه می رسد که این آمارها حاکی از آن است که باید تلاشهای بیشتری را برای کمک به این پناهجویان انجام داد.
(کوتاهیه ) یکی از شهرهای ترکیه است که تعداد زیادی از پناهجویان افریقایی را در خود جای داده است . دولت ترکیه با دریافت مبالغ هنگفتی از سازمان ملل متحد وهمچنین سازمانهای حقوق بشری نه تنها هیچ تلاشی را برای کمک به این پناهجویان انجام نداده بلکه با دریافت پول خاک روز به روز این پناهجویان را تحت فشارهای مالی دیگری قرار می دهد. این در حالی است که در آن سوی کمترین امکانات بهداشتی و درمانی در اختیار پناهجویان سومالیایی قرار نمی گیرد که همین امر سبب شده تا تعداد بی شماری از کودکان سومالی (در خاک ترکیه) هنوز در مرداب سوتغذیه به سر ببرند و مادران آنها هم به دلیل عدم تغذیه درست نتوانند به کودکان خود شیر کافی بدهند.
در بسیاری از مناطق مسکونی این شهر که دولت ترکیه هزینه ی آن را تقبل کرده است، کمترین امکانات اولیه برای پناهجو وجود ندارد.(هتل کوشک ) یکی از هتلهای پناهجویی برای پناهجویان سومالیایی است که به عقیده ی برخی از پناهجویان ساکن در آن بیشتر از آن که به یک هتل پناهجویی شباهت داشته باشد به (زندان ابوالغریب ) درکشورعراق شباهت دارد . با این تفاوت که در زندان ابوالغریب حداقل برای زندانیان اکسیژن کافی وجود داشت اما در این گونه هتلها اکسیژن کافی وجود نداشته و در واقع پناهجویان علاوه بر بیماری سوء تغذیه و ناراحتی های گوارشی در این هتل غیراستاندارد به بیماریهای تنفسی هم دچار می شوند
.در این هتل دهها خانواده ی سومالیایی زندگی می کنند (و اگر گزاف نگفته باشیم دهها خانواده پر جمعیت که در هم فشرده شده اند!!!) اتاقهای 2در 3 که تختخواب های زوار بیشترین فضای اتاق را پر کرده است. بوی تعفن سرتاسر هتل را گرفته است و انواع و اقسام بوهای شیمیایی در این هتل به مشام می رسد که یادآور کلاسهای علمی آزمایشگاههای شیمی در دانشگاه است . شرایط غیراستاندارد این هتل ،به گونه ای است که هر گونه بیماری امکان شیوع در آن وجود دارد که خطرش بیشتر گریبان کودکان زیر 5 سال سومالیایی را می گیرد .زیرا هم از لحاظ جسمی بسیار ضعیف و دچار سوءتغذیه هستند و هم به آنها رسیدگی کافی نمی شود. سازمان ملل به گونه ای حقوق کودکان را به کلی به دست فراموشی سپرده است و دولت ترکیه هم تا حالا نتوانسته است مطابق با ادعاهایش چیزی را در عمل ثابت کند. به همین روی هم موضع گیری ناشفاف دولت ترکیه وهم بی مسولیت کمیسیاریای عالی در خاک این کشور بدان جا ختم شده که تنها وتنها زمانی حاضر به کمکهای پزشکی به این پناهجویان هستند که صرفا بیماریهای جدی مانند ایست قلبی یا سکته ی مغزی و یا ناراحتی شدید کلیوی و مواردی از این دست جان پناهجو را تهدید کند. در این صورت خود را موظف به رسیدگی آن می داند به غیر از این، پناهجو با هر وضعیتی که باشد، باید خود به هر شکل و شیوه ای که بوده، مخارج بیماری و زندگی اش را تامین کند.
.در این هتل دهها خانواده ی سومالیایی زندگی می کنند (و اگر گزاف نگفته باشیم دهها خانواده پر جمعیت که در هم فشرده شده اند!!!) اتاقهای 2در 3 که تختخواب های زوار بیشترین فضای اتاق را پر کرده است. بوی تعفن سرتاسر هتل را گرفته است و انواع و اقسام بوهای شیمیایی در این هتل به مشام می رسد که یادآور کلاسهای علمی آزمایشگاههای شیمی در دانشگاه است . شرایط غیراستاندارد این هتل ،به گونه ای است که هر گونه بیماری امکان شیوع در آن وجود دارد که خطرش بیشتر گریبان کودکان زیر 5 سال سومالیایی را می گیرد .زیرا هم از لحاظ جسمی بسیار ضعیف و دچار سوءتغذیه هستند و هم به آنها رسیدگی کافی نمی شود. سازمان ملل به گونه ای حقوق کودکان را به کلی به دست فراموشی سپرده است و دولت ترکیه هم تا حالا نتوانسته است مطابق با ادعاهایش چیزی را در عمل ثابت کند. به همین روی هم موضع گیری ناشفاف دولت ترکیه وهم بی مسولیت کمیسیاریای عالی در خاک این کشور بدان جا ختم شده که تنها وتنها زمانی حاضر به کمکهای پزشکی به این پناهجویان هستند که صرفا بیماریهای جدی مانند ایست قلبی یا سکته ی مغزی و یا ناراحتی شدید کلیوی و مواردی از این دست جان پناهجو را تهدید کند. در این صورت خود را موظف به رسیدگی آن می داند به غیر از این، پناهجو با هر وضعیتی که باشد، باید خود به هر شکل و شیوه ای که بوده، مخارج بیماری و زندگی اش را تامین کند.
حسین یک مسلمان افراطی است که برای درمان دردش به آیات قرآن متوسل می شود. و می گوید: من درهنگام درد وبیماری تنها وتنها با توسل به آیه های قران تسکین می یابم.
محمد جوان 20 ساله ی دیگری است که در این هتل زندگی می کند. وی درباره ی وضعیت پناهجویی خود می گوید: یکی از مسایلی که مرا بسیار آزار می دهد، سوء استفاده رسانه ای از مردم افریقا در رسانه های جهان است.
وی در ادامه همین بحث با صدای حزن انگیزی می گوید
آیا رییس دولت ایالت متحده ی آمریکا (باراک اوباما) که ما باورمان این است که از قلب ملت افریقا برخاسته است از عمق فاجعه ی ما پناهجویان بی دفاع در کشور ترکیه خبر دارد؟
بگذارید صادقانه بگویم اینجانب به این باور رسیده ام که رییس جمهور دولت آمریکا نمی خواهد تاثیر رو به تغییری بر وضعیت ما پناهجویان داشته باشد. وقتی که ایالت متحده ی امریکا بیش از هر کشوری در برابر جامعه ی جهانی و فجایع آن مسوول است. و وقتی پیش از رسیدگی به اوضاع پناهجویانی چون ما قبل از" بان کی مون" نظر آقای "اوباما " پرسیده می شود. از همه ی اینها مهمتر، زمانی که با نفوذترین رسانه در سرتاسر جهان رسانه های ایالت متحده ی امریکا است . چگونه است که راه حلی برای حل مشکل ما پیدا نشده است؟
حال من از شما می پرسم، ایا آقای اوباما نمی تواند در برابر کانالهای جهانی امریکا و دیگر کشورها تنها با چند جمله ی کوتاه، و صد البته با تحکم به دولت ترکیه هشدار دهد که چرا با سرنوشت این پناهجویان بی دفاع بازی می کند ؟ آیا حرف اوباما برای دولت ترکیه اعتباری ندارد؟ همه ی ما می دانیم که مقر اصلی و مرکزی سازمان ملل در نیویورک است و این شهر در کشوری واقع شده است که باراک اوباما رییس دولت آن است . بنابراین قطعا کارکنان ومقامات ارشد کمیسیاریای عالی سازمان ملل در انکارا از رییس جمهور امریکا حساب می برند. نباید این را هم فراموش کنیم که مقامات بلند پایه ی این سازمان در ترکیه اکثرا آمریکایی هستند. بنابراین سکوت باراک اوباما در برابر ظلمهایی که به ما پناهجویان می شود به هیچ وجه قابل قبول نیست و من به عنوان یک جوان بی پناه سومالیایی که به هیچ وجه از عملکرد دولت ترکیه و نیز کمیسیاریای عالی سازمان ملل راضی نیستم، از شخص اوباما و باز هم تاکید می کنم شخص اوباما می خواهم که برای کمک به ما پناهجویان بی دفاع اقدامات فوری و جدی انجام دهد..
«انور» یکی دیگر از پناهجویان دراین هتل وهم اتاق حسین است.او اهل کشور (یمن) است اما اصالتا افریقایی است و با هواپیما از یمن به ترکیه فرار می کند.
وی در باره مشکلات خود می گوید: کشورهای حوزه ی خلیج ومنطقه هم مشکلات خاص خود را دارد. بدون تردید امکان یک زندگی آزاد با باورهای آزاد در آن وجود ندارد؛ وگرنه کدام انسان آزادی میهن خود را رها می کند و خود را در مرداب پناهجویی می اندازد که نمی دانیم سرنوشتمان به کدام ناکجا اباد کشیده می شود...
ادامه دارد....
ادامه دارد....
تهیه و تنظیم: خبرنگار پناهجو سیروان عنایتی
تلفن روابط عمومی انجمن حمایت از پناهجویان ایرانی_ترکیه:00905076586901
