پناهجویان ایرانی طبیعت ترکیه را جانی دوباره بخشیدند

پناهجویان ایرانی طبیعت ترکیه را جانی دوباره بخشیدند

جمعی از پناهجویان ایرانی مقیم  ترکیه روز یک شنبه سیزدهم سپتامبر با جمع آوری زباله های ساحل Bayraklı چهره دیگری به شهر ازمیر بخشیدند.

فعالین اجتماعی و سیاسی پناهجو که همگی از اعضاء انجمن گمبرون پاک می باشند نزدیک به دو سال است که فارق از مشکلات پناهجویی طرح جمع آوری زباله در سطح شهر ازمیر ترکیه را در برنامه خود گنجانده و به طور مستمر هر ماه با اعلام فراخوانی بخشی از شهر را پوشش می دهند.

شریعت شریفی مدیر مسوول گمبرون پاک در این باره می گوید: شرایط سخت پناهجویی و بلاتکلیفی و نبود سازمان ها و انجمن های فرهنگی و اجتماعی برای پناهجویان در ترکیه عاملی است که اکثر پناهجویان به روزمرگی روی بیاورند همین امر سبب می شود تا پناهجو هیچ گونه انگیزه کار جمعی را نداشته باشد. در چنین شرایطی فعالیت های اجتماعی به خصوص فعالیت عملی به پناهجو هویت می دهد. 

اقبال حکیمیان فعال دانشجویی و از اعضاء انجمن گمبرون در پاسخ به این که چرا اکثرا پناهجویان تمایلی به کار گروهی ندارند؟ گفت: متاسفانه روند رسیدگی به پرونده ها پروسه ای طولانی است و پناهجو را بلاتکلیف می کند ترس از آینده, نبود درآمد پناهجو را به سمت مصرف گرایی سوق می دهد و برای غلبه بر این مشکل وجود سازمان های فرهنگی الزامی است. در حال حاضر هیچ گونه سازمانی چه اجتماعی و سیاسی و چه فرهنگی در ترکیه فعالیت رسمی ندارد. انجمن گمبرون پاک با چنین نیتی پا به عرصه وجود گذاشته است.

رویا رابط فعال مدنی از دیگر اعضاء انجمن گمبرون پاک است وی با اشتیاق تمام از حضورش حرف می زد: مراقبت از محیط زیست وظیفه همگانی است و ربطی به موقعیت و شرایط فرد ندارد. شرایط پناهجویی نباید عامل بازدارنده ای باشد. خشک شدن دریاچه ارومیه, آتش سوزی بخش بزرگی از جنگل های شمال و غرب کشور, کرانه های نازیبای دریای خزر و خلیج فارس همگی از عدم مسوولیت تک تک ما به وجود آمده است. فکر کنم حق تک تک ما  بود که ساحلی به زیبایی ساحل  Bayraklı داشته باشیم اما وظیفه ماست که از محیط زیست مراقبت کنیم و به وارثان بعدی بسپاریم.....

اگر چه این روزها خبرهای ناگواری از غرق دست جمعی پناهجویان تا آواره گی و دربدری متواریان از توحش داعش می شنویم اما حضور پررنگ این پناهجویان نقطه عطفی است برای آغاز فعالیت های گروهی و کاشتن بذر مهربانی, امید که دیگر پناهجویان  شهرهای ترکیه این نوع فعالیت ها را جدی گرفته و هم گام با انجمن گمبرون پاک نهال همگرایی را پیوند بزنند تا باری از مشکلات روحی و روانی آنها برداشته شود.

تهیه و تنظیم: مجید عارفی دوست – یاس احمدی

عکاس: بیژن مجتهدزاده

مراسم روز جهانی کارگر در ترکیه با حضور پناهجویان ایرانی برگزار شد

مراسم روز جهانی کارگر در ترکیه با حضور پناهجویان ایرانی برگزار شد

روز پنج شنبه مصادف با اول مه سال 2014, راس ساعت 11 صبح، تعداد زیادی از کارگران و زحمتکشان شهر ازمیر ترکیه درگرامیداشت روز جهانی کارگر در مسیر اصلی کناک تجمع نمودند.

 در این تجمع طیفهای مختلفی از سندیکاها و اتحادیه های کارگری و فعالان سیاسی چپ با حمل شعارها و پلاکاردهای مختلف سیاستهای ضد کارگری نظام حاکم را در حیطه انتقاد قرار دادند. ابتدای مراسم با سخنرانی جمعی از فعالین کارگری ترکیه آغاز شد و پس از آن راه پیمایی گسترده ای در شهر ازمیز به پا خواست.

تظاهرات روز کارگر بدون خشونت شکل گرفته بود که ناگهان با شعارهای تند تظاهرکنندگان علیه دولت به درگیری با پلیس انجامید . نیروهای پلیس ازمیر در واکنش به این اقدام با استفاده از ماشینهای آبپاش و استفاده از گاز اشک آور و همچنین با زد و خورد تظاهرکنندگان به مقابله با آنها پرداختند. ناآرامی های اخیر ترکیه حاکی از افزایش نارضایتی ها با افزایش خودکامگی های نخست وزیر این کشورسیری صعودی داشته و نخستین بار نیست که نیروهای پلیس ازمیر در روز جهانی کارگر به مقابله خشونت بار با معترضین میپردازند. 

در این میان تعدادی از فعالین سیاسی-اجتماعی  پناهندگان ایرانی ساکن ترکیه  به جمع معترضین پیوسته  و به عملکرد نظام جمهوری اسلامی در برخورد با زندانیان سیاسی و همچنین زندانی نمودن تعداد کثیری از فعالین کارگری با برافراشتن تصاویر تعدادی از فعالین در بند، اعتراض خود را اعلام و در انعکاس آنچه در ایران در پایمال نمودن حقوق کارگری می انجامد به تشریح و مصاحبه با سندیکاهها پرداختند تا بدین گونه اعتراض خود را به گوش جهانیان برسانند.

تهیه و تنظیم: اقبال حکیمیان- شریعت شریفی 

پناهجویان ایرانی نوروز باستانی را جشن گرفتند

پناهجویان ایرانی نوروز باستانی را جشن گرفتند

جشن نوروز باستانی روز شنبه بیست و دوم ماه مارچ2014 با شرکت صدها تن از پناهجویان ایرانی (نوشهیر, اسکی شهیر,ازمیر, کوتاهیه)  در شهر دنیزلی  واقع در ترکیه برگزار شد.  این مراسم از سوی انجمن حمایت از پناهجویان ایرانی و بنیاد نیکوکاری نوروز برای پناهجویان ایرانی در کشور ترکیه برنامه ریزی شده بود که با اجرای برنامه های شاد و متنوع توسط پناهجویان  برگزار شد. در این مراسم علاوه بر پناهجویان ایرانی و افغان  جمعی از شهروندان ترک و اهالی هنر کشور ترکیه  نیز شرکت داشتند.

مژده نوروز با خواندن سرود ملی  ایران و پخش پیام نوروزی شاهزاده رضا پهلوی در کنار سفره هفت سین آغاز شد، مجری برنامه(شریعت شریفی) پس از  پیام تبریک نوروزی اشاره ای  به پیدایش  نوروز داشته و گفت:  " مژده ای دل که دگرباره بهار آمده است خوش خراميده و با حسن و وقار آمده است به تو ای باد صبا می دهمت پيغامی , اين پيامی است که از دوست به يار آمده است.

پیش از سخن اصلی به گذشته برمی گردیم, پیدایش نوروز به کجا برمی گردد؟ و ما در قبال این جشن ملی چه مسوولیتی داریم...؟ بی گمان منابع متعددی در دست هست و به لطف اینترنت و دنیای مجازی, دسترسی به هر نوشته ای در هر بابی چه سهل و ساده .. ولی چه شده که نمی توان تاریخ پیدایش نوروز را به آسانی یافت ؟ عده ای بر این باور هستند که نوروز روزی است که کیاخسرو به تخت سلطنت نشسته است. عده ای این روز را به پادشاهی جمشید رقم می زنند و عده ای پیدایش خلقت ....اگر چه منبع پیدایش نوروز قطعیتی ندارد ولی به طور یقین جشن نوروز از آیین‌های باستانی و ملی ایرانیان است که قرن ها تهاجم , خونریزی و کشتار نتوانسته این جشن را از تاریخ مردمان ایران زمین بزداید. .... چرا نوروز بایست برایمان مهم باشد؟ بی گمان نوروز جشن ملی ماست و بایست افتخار کنیم که نوروز جشنی است که قرن‌های دراز بر همه جشن‌های جهان فخر فروخته و می فروشد. نوروز مختص خود ما ایرانیان است. نه از جایی به ما به ارث رسیده و نه به زور به تقویم ما وارد کرده اند. نه یک جشن سیاسی است و نه یک قرارداد تجاری... جشن طبیعت است و روز شادمانی زمین و آسمان و آفتاب... روز جوشش اقاقیا و شکفتن شکوفها ..."

پس از آن حافظ مهری و مهدی یزدانیان با اجرای هنرمندانه خود سالن را نوید شادی بخشیده و ترنم گیتار و آواز دلنشین حافظ حاضرین را به وجد آورد و برای ساعاتی پناهجویان فراموش کردند شرایط سخت پناهجویی و دوری از یار و دیار خویش را...

بخش دیگری از مراسم, به هنرنمایی مازیار اعلایی(عمو نوروز) اختصاص داشت که جامه ای به  سرخی تمام لاله های واژگون به تن کرده و با دف نوازی خود و خواندن اشعار فولکلور و اجرای حرکات موزون بخشی از آیین رسوم ایرانی را برای خانواده هایی زنده کرد که بیشتر این پناهجویان بچه هایشان خارج از ایران بزرگ شده و هیچ گاه نه حاجی فیروزی دیده بودند و نه عمو نوروزی را به خاطر داشتند.

در پایان اقبال حکیمیان (فعال سیاسی- اجتماعی) به ضرورت برپایی جشن های ایرانی در خارج از کشور پرداخت و در بخشی از گفته های خود بیان کرد: 

نوروز تنها فرصتی برای آسایش، تفریح و خوشگذرانی نیست، نیاز ضروری جامعه ماست. خوراک حیاتی ملت ماست. هنگامی که کنار هم قرار گرفته ایم و مراسم نوروز را به پا می‌داریم، باید خود را در همه نوروزهایی که هر ساله در این سرزمین برپا کرده‌اند، سهیم کنیم. و بیاندیشیم که چه صحنه‌های تاریک و روشن و صفحات سیاه و سفیدی در تاریخ کهن ما ورق خورده است..  رسالت نوروز زدودن رنگ پژمردگی و اندوه از سیمای این ملت نومید و مجروح  است و درآمیختن روح مردم این سرزمین بلاخیز با روح شاد و جانبخش طبیعت , و عظیم‌تر از همه، پیوند دادن نسل‌های متوالی این قوم- که بر سر چهار راه حوادث تاریخ نشسته است ... و ما، در این لحظه، در این نخستین لحظات آغاز آفرینش، نخستین روز خلقت، روز اهورامزدا، آتش اهورایی نوروز را باز برمی‌افروزبم و به عنوان یک ملت، یک ایرانی در کنار هم نوروز را جشن می گیریم..

مراسم با رقص و پایکوبی و مسابقه و پذیرایی از حاضرین به پایان رسید. برگزار کنندگان این مراسم به ترتیب سالار صفایی و شاهین جهانگیری(عکاس), لیلا شعیبی ,فهیمه مهری, ساغر مهری و سمیه نصیری(دکوراسیون), اقبال حکیمیان و مجید عارفی دوست(انتظامات), حافظ مهری و مهدی یزدانیان(موزیک)...

 تهیه گزارش از: شریعت شریفی