۱۳۹۴ آذر ۲۰, جمعه

تجمع پناهجویان ایرانی در حمایت از زندانیان عقیده به مناسبت روز جهانی حقوق بشر

همای سعادتی که ایرانیان به دنبالش بودند,اکنون تبدیل به اژدهایی چندسرشده است که شغل هرروزه اش,چون ضحاک ماردوش,خوردن مغزپیروجوان ایرانیان است.گویا آفتاب درخاک ایران زمین  برنمی آید, قبل ازاینکه گلوی چند تن باطناب فشرده نشود و مادران سوگوار، سیاه نپوشند.حالمان بداست ازاین همه تباهی , ازاین همه سیاهی .حالمان بداست ودستانمان کوتاه.چشم امیدمان به روزی است که تک تک هموطنانمان, غمخواردربندان وزندانیان عقیده شوند. 



به دنبال روز جهانی حقوق بشرکه بیانگرحقوق بنیادی مدنی،فرهنگی،اقتصادی،سیاسی و اجتماعی  تمام ابنای بشردر هر کشوری است در روزجمعه مورخ20/09/1394 در محل روبه روی اداره مهاجرت ازمیرترکیه’بنا به دعوت "ان جی او گمبرون پاک"تجمعی برگزارشد ودر اعتراض به اعدام ها و احکام ناعادلانه و در حمایت از تجمعات داخل کشور،همدردی خودرا با دردست داشتن عکسهای عزیزان در بند و با اعتراض سکوت’برگزار نمودند و در ادامه با خواندن سرود "یاردبستانی"و "ای ایران"توجهات بیشتری را جلب نموده وباعث سوالاتی از جانب دیگر ایرانیان و رهگذران گردیدند که شرکت کنندگان’توضیحات لازم و شرایط کشور را توضیح دادندو در پایان بیانیه ای توسط ارمان محمدپور ’در لزوم همبستگی بیشتر هموطنان و دعوت از انها در دیگر تجمعات اعتراضی ’خوانده شد: همای سعادتی که ایرانیان به دنبالش بودند,اکنون تبدیل به اژدهایی چندسرشده است که شغل هرروزه اش,چون ضحاک ماردوش,خوردن مغزپیروجوان ایرانیان است.گویا آفتاب درخاک ایران زمین  برنمی آید, قبل ازاینکه گلوی چند تن باطناب فشرده نشود و مادران سوگوار، سیاه نپوشند.حالمان بداست ازاین همه تباهی , ازاین همه سیاهی .حالمان بداست ودستانمان کوتاه.چشم امیدمان به روزی است که تک تک هموطنانمان, غمخواردربندان وزندانیان عقیده شوند. 





۱۳۹۴ خرداد ۱۳, چهارشنبه

هفدهمین برنامه پاکسازی محیط زیست فعالین گمبرون پاک در ترکیه

هفدهمین برنامه پاکسازی محیط زیست فعالین گمبرون پاک در ترکیه
سازمان مردم نهاد گمبرون پاک واقع در ترکیه طی برنامه های مدون و هماهنگی لازم با پناهجویان ایرانی و غیرایرانی و همچنین سازمان های دولتی وغیردولتی استان ازمیر واقع در ترکیه در قالب برنامه پاکسازی زباله از سطح جنگل ازمیر در روز شنبه 29 /5/2015 اقدام به پاکسازی زباله از سطح جنگلی ازمیر- ترکیه نمود.

این برنامه ریزی برای هفدهمین بار در استان ازمیر با هماهنگی و محوریت ان جی او گمبرون پاک و نه نفر از اعضاء فعال آن انجام شد و مقدار قابل توجهی زباله از سطح جنگل خارج و برای بازیافت به سطل های زباله شهرداری ازمیر منتقل شد.



در خلال این برنامه سخنگوی این ان جی او, شریعت شریفی بیانیه ای را قرائت کردند:  دوستان، کرۀ زمین ما در معرض خطر جدی قرار دارد. بی گمان تأثیر افزایش جمعیت  و تغییرات آب و هوایی طی 20 سال آینده، جهان را به معرض خطر جدی قرار می دهد.متاسفانه این روزها ما بیرون از کشور خود(ایران) به خاطر شرایط خاص زندگی می کنیم اما این بدان معنا نیست که خطرات محیط زیستی ناشی از تغییرات آب و هوایی در ایران را فراموش کنیم. کمبود آب، کویرزایی، جنگل-زدایی، تخریب تنوع زیستی، طوفان های شن و غبار و آلودگی هر روزه گوشه ای از مملکت عزیزمان را فرا می گیرد و استان هایی همچون خوزستان, کرمانشاه, تهران و... در معرض خطر جدی هستند.

 در حال حاضر ما در ترکیه زندگی می کنیم و مسوول و مراقب محیط زیست خود باید باشیم. بخشی از کار ما جمع آوری کیسه های زباله, بطری های آب معدنی, فیلترهای سیگار است که هر کدام از این موارد لطمه جبران ناپذیری به چرخه محیط زیست وارد می آورند. به طور مثال  یک کیسۀ پلاستیکی در چرخۀ طبیعت هزار سال زمان نیاز دارد تا تجزیه شود  علاوه بر آن کیسه های پلاستیکی زاید می توانند مسیز آب گذرها را مسدود کنند، پرندگان را به دام بیندازند و دام های اهلی را بکشند. بنابراین ان جی او گمبرون پاک به همراه اعضاء آن به خود می بالند که داوطلبانه در هر فرصتی که بتوانند پاکسازی محیط زیست را در زمره خود قرار دهند.بي شك ان جی او گمبرون پاک در تلاش است که برنامه های خود را مطابق گذشته در آخرین شنبه هر ماه برگزار کند چرا که در شرايط كنوني که طبیعت و محيط زيست  به چنين حركت هاي داوطلبانه ای نیاز مبرم دارد هر گونه خللی در برنامه های گمبرون پاک ضررهای جبران ناپذیری بر پیکره محیط زیست وارد می آورد.

گردآورنده: محسن هاشمیان
عکاس: مجید عارفی دوست

۱۳۹۴ اردیبهشت ۱۱, جمعه

اعتراض پناهجویان بر علیه قوانین ارتجاعی و ضد پناهندگی دولت ها

اول ماه مه هر سال مصادف است با روز جهانی کارگر؛ روزی که در بسیاری از کشورهای جهان این روز  گرامی داشته می شود.  روز جمعه اول ماه مه سال 2015 جمع کثیری از کارگران, دانشجویان, طیف های اجتماعی و سیاسی شهر ازمیر ترکیه در گرامی داشت روز جهانی کارگر تجمع اعتراض آمیزی را برپا کردند. هدف این اعتراض جلب توجه افکار عمومی از راه‌های مختلف به معضلات  و مشکلات کارگران بود.

در جریان این تظاهرات, دهها نفر از پناهجویان ایرانی در ترکیه نیز حضور داشتند تا اعتراض خود را نسبت به قوانین تبیعض آمیز بر علیه پناهجویان و پناهندگان نشان دهند. پناهجویان و پناهندگان ایرانی مقیم ترکیه با در دست داشتن عکس هایی از پناهجویان حادثه دیده در حین کار,  پلاکاردهایی را  به زبان ترکی و انگلیسی تهیه و خواستار رسیدگی به رفع معضلات قوانین کار در این کشور بودند. زیرا طبق اعلامیه جهانی حقوق بشر به حق پناهندگی اشاره شده و دولت‌ها موظفند به اشخاص پناهجو پناه دهند. در مصوبات سامان جهانی کار، ILO نیز دولت‌ها موظف شده‌اند درخصوص اشتغال، بین هیچ کدام از اتباع کشورشان تبعیضی قائل نشوند.



پناهجویان ایرانی مقیم ترکیه با خواندن بیانیه ای در روزجهانی  کارگر خواستار تغییرات قوانین کار در ترکیه بودند. زیرا با توجه به روند طولانی رسیدگی به پروسه پناهجویی در این کشور, پناهجویان  هیچ خدمات رفاهی و درمانی دریافت نمی کنند و علاوه بر این حق کار قانونی در این کشور را نیز ندارند.  سالهاست  که کار غیرقانونی در مشاغل سخت با پائین‌ترین دستمزد تنها راه پناهجویان برای تامین معاش است که با شرایط موجود، آن هم را به زودی از دست خواهند داد.
 همچنین این پناهجویان پوسترهایی از زندانیان سیاسی و اجتماعی و کارگری به همراه داشتند و خواستار آزادی این زندانیان از زندان های مخوف جمهوری اسلامی بودند. لازم به ذکر است که شهر ازمیر از همان لحظات اولیه روز جمعه شاهد حضور فعال پلیس در اقصی نقاط این شهر بود.
همزمان با تجمع اعتراضی شهر ازمیر, جمع کثیری از گروههای چپ, سازمان های زنان, فعالین سیاسی و اجتماعی و بسیاری از دانشجویان ترک در شهر استانبول نیز تظاهرات اعتراضی علیه قوانین کار و آزادی های اجتماعی و سیاسی داشتند که با دخالت نیروهای پلیس به خشونت کشیده شد. پلیس استانبول پس از عدم توجه معترضان به ممنوعیت تظاهرات در میدان تقسیم , از گاز اشک آور و ماشین آب پاش برای پراکندن معترضان استفاده کرد. در طی این درگیری که بین معترضان اول ماه و پلیس استانبول رخ داد, بیش از دهها نفر زخمی و چندین نفر بازداشت شدند.



گزارش از: شریعت شریفی - ازمیر ترکیه


۱۳۹۴ فروردین ۲۳, یکشنبه

سه انگشت پناهجوی ایرانی بهای معاش در ترکیه شد

قطع انگشتان پناهجوی ایرانی در ترکیه
درست در آستانه روز جهانی کارگر, علیرضا پناهجوی بیست ساله ایرانی سه انگشت خود را حین کار با دستگاه خردکن در تولیدی قطعات پلاستیکی  در ترکیه از دست داد.

علیرضا 20 ساله و پناهجوی اجتماعی به همراه خانواده اش در ترکیه به مدت یک سال است که زندگی می کند. وی به خاطر امرار معاش در یک تولیدی قطعات پلاستیکی کار می کرد که در قسمت موازنه قطعات پلاستیک , دستگاه خردکن سه انگشت وی را قطع کرد.
 وی می گوید به علت بزرگی دستکش و مکش دستگاه دست وی را به داخل خردکن مخروطی  فرو برد و سه انگشت ام را به مانند  قطعات پلاستیک چرخ کرد.
دو ساعت بعد از حادثه, کارفرمای وی, علیرضا را که خون ریزی زیادی داشت به بیمارستان منتقل می کند. در بیمارستان کارفرما ادعا می کند که این پناهجو حین تعمیر موتور, دست اش لای چرخ گیر کرده و وی به عنوان یک انسان خیر علیرضا را به بیمارستان جهت مداوا رسانده است.
علیرضا می گوید: در بیمارستان به علت پناهجو بودن هیچ رسیدگی نمی شد و فقط مرفین تزریق می کردند تا کمی از شدت دردم تسکین یابد. الان هم که عمل را انجام داده اند, طبق گفته پزشک ارشد این بیمارستان عمل به درستی انجام نشده و نیاز به عمل مجدد دارد.

در حال حاضر این پناهجوی بیست ساله علاوه بر درد شدید جسمانی و از دست دادن سه تا از انگشتانش به علت رفتارهای غیر انسانی و بدرفتاری هایی که در شرایط پناهجویی با او انجام شده در وضعیت روحی و روانی بسیار بدی است. وی می گوید من از پانزده سالگی کار کرده ام و کمک خرج خانواده ام بودم اما تاکنون به این حد احساس درماندگی و یاس نکرده ام. بسیار جای شگفتی است که بیمارستان و پلیس بایست بی طرفانه حامی شهروندان باشند اما متاسفانه در بیمارستان از جانب پلیس به وی بدرفتاری و توهین شده به طوری که پلیس به وی گفته شکایت از جانب علیرضا به ارگان های زیربط هیچ تاثیری نخواهد داشت.
این پناهجوی ایرانی در ترکیه می گوید: من انگشتانم رو از دست داده ام و تا ابد بایستی شاهد نقص عضوم باشم. اما می خواهم  صدای من به گوش کسانی که حامی پناهجویان و پناهندگان هستند, برسد که بی عدالتی و بی وجدانی در ترکیه بیداد می کند و هیچ ارگان و سازمانی هم نیست که به وضعیت و شرایط بغرنج پناهجویان درمانده در ترکیه رسیدگی کند. تنها خواسته من این است که حداقل پناهجویان و پناهندگان در کشورهای پناهجوپذیر امنیت شغلی برای ادامه حیات داشته باشند و حق انسانی در کشور پناهجوپذیر را داشته باشند تا دچار صدمات جبران ناپذیری به مانند من نشوند.
شریعت شریفی