به دست انجمن حمایت از پناهجویان در در تاریخ شنبه, آوریل 30, 2011 و ساعت 02:59 بعد از ظهر
برخیز و به خودت خدمت کن حالت سوخته را سوخته دل داند وبس
http://www.kurdane.com/news-details.php?id=3338
چه عامل یا عواملی پناهجویان ترکیه را به سازماندهی کردن چنین انجمنی از قلب پناهجویان واداشته است؟
صلاح الدین عزیزیان:
تنها می توانم بگویم اندیشه ونیاز ما را وادار کرد تا خودمان برخیزیم و به خودمان خدمت کنیم. اگر بخواهم شفاف تر بیان کنم باید اعتراف کنم مشکلاتی وجود دارد که نه تنها سازمان ملل بلکه حتی خود شخص بان کی مون هم نمی تواند این مشکلات را درک نماید و به تبع ان کار سازنده ای را برای پناهجویان صورت دهد. شایدیکی از دلایل ان این است که ما خودمان از قلب پناهجویان هستیم و از نزدیک دردها را لمس می کنیم در حالیکه مقامات بلند پایه ی سازمان ملل پناهجو نیستند تا این دردها را از نزدیک لمس کنند. اینجانب همیشه در جلسات انجمن تاکیید می کنم که باید ما خودمان برخیزیم وبرای خود کاری انجام دهیم.
سیروان عنایتی:
چه مشکلات و دردهایی در پناهجویان هست که سازمان ملل هنوز نمی داند؟
صلاح الدین عزیزیان:
اگر بخواهیم رو راست، حقایق را بیان کنیم باید اعتراف نماییم دردها انقدر فراوان هستند که نمی توان در یک جمله یا حتی صدها صفحه به همه ی انها اشاره نمود. به عنوان مثال این اخرین دردی بوده است که قلبهای ما رادر این انجمن به لرزه می افکند و ان مشکل 7 پناهنده ای بود که 6 نفر انها کرد هستند و یک نفر انها زنی افغانی، زمانی که در برابر ساختمان کمیساریای عالی در شهر وان اعتصاب خشک نمودند همان سازمان مللی که ادعای دموکراسی می کند هر هفت نفر انها را به پرتگاه مرگ کشانید. انجمن ما به شهر وان رفت و تا جایی که امکان داشت تلاش نمود از دردهای انها مطلع شود ودیگر رسانه های مرتبط با انجمن را از وضعیت اسفناک انها اگاه نماید. زمانی که در دومین روز اعتصاب این 7نفر خبرنگار انجمن ما با یکی از اعتصاب کنندگان به نام (سعدی قادری که از اعضای حزب دموکرات ایران ) است مصاحبه نمود این اعتراض کننده با صدای بغض الود ابراز نمود:
رفتارهای کمیسیار عالی سازمان ملل متحد بسی دردناک تر و شکنجه اورتر از هر گونه مشکلات ما در ایران ودر ترکیه بوده است. جالب اینجاست خانم (ثریا باوراقیان زن افغانی اعتصاب کننده ) ابراز نموده بود وضعیت خطرافرین افغانستان برای من و دو فرزند یتیمم بسی بهتر از زمانی است که در ترکیه زیر حمایت سازمان ملل متحد هستیم!!!
همچنین مواردی به انجمن ما گزارش شده است که چندین پناهجو در وضعیت جسمانی فوق العاده خطرناکی قرار دارند وچون خود سازمان ملل اقدامی نکرده است ما از طریق انجمن ( حتی گاهی با پولهای جزئی خود اعضا ) کمکهای کوچکی را در حدتوان انجام داده ایم.
بارها پیش امده است که پناهنده ای حتی پول خرید شیرخشک کودکش را ندارد ما در حدتوان یا خودمان از طریق انجمن کمک نموده ایم ویا اینکه تلاش کرده ایم از طریق فیس بوک انجمن ورسانه هایی که با انها در ارتباط هستیم مقداری از این مشکلات را برطرف نماییم.
سیروان عنایتی :
مهمترین کار ارزنده ای که انجمن برای پناهندگان می تواند انجام دهد چیست؟
صلاح الدین عزیزیان:
شخصا بر این باور هستم که اطلاعات خود ازادی است. به بیان دیگر یکی از بزرگترین مشکلات پناهجویان در سرتاسر جهان نداشتن اطلاعات کافی است. ما تلاش می کنیم از طریق انجمن تا جایی که امکان دارد اطلاعات سازنده وضروری را در اختیار پناهجویان (به خصوص کسانی که تازه پناهجو شده اند) قرار دهیم. تاریخ نشان می دهدکه همواره داشتن اطلاعات سودمند برای انسانها قدرت ونیرو را به ارمغان می اورد. ما با دادن اطلاعات سودمند به پناهجویان تلاش می کنیم مشکلاتی را که پناهجویان گذشته داشته اند را برطرف نماییم.
سیروان عنایتی :
چرا تا این اندازه نقش رسانه ها ومطبوعات را در برنامه های انجمن مهم ارزیابی می کنید؟
صلاح الدین عزیزیان :
تجربه نشان داده است هر حرکتی که تنها جنبه ی شعار ومسایل شفاهی داشته باشد نمی تواند رهاورد مهمی را به بار نهد اما زمانی که جنبه ی رسانه ای پیدا کرد ومطبوعات وارد عرصه شدند کم کم پیامدهای سازنده یکی پس از دیگری خود را نشان می دهد. به همین دلیل اولین ارمان ما در این انجمن ان بوده است که تمام مشکلات و دردها را از طریق رسانه ها انتقال دهیم. اگر بخواهیم به یک جمعبندی کلی برسیم باید اعتراف کنیم رسانه ها ومطبوعات تنها تکیه گاه پناهجویان ودردمندان است و حتی می توان گفت گاهی اوقات در عرصه ی عمل مطبوعات بین المللی از خود سازمان ملل برای برجسته نموندن دردهای پناهجویان نقش اثرگزارتری را ایفا میکنند.
________-
با تشکر از سیروان عنایتی(خبرنگار پناهجو درترکیه)و به امید رهایی از ناملایمات
روابط عمومی انجمن حمایت از پناهجویان ایرانی_ترکیه(نوشهیر)...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر