به دست انجمن حمایت از پناهجویان در در تاریخ سه‌شنبه, می 10, 2011 و ساعت 02:31 بعد از ظهر
سیروان عنایتی خبرنگار (پناهجو):دوستی ودشمنی ناپایدار است اما مصلحت همیشگی است
فرزاد عزیزی بانه یکی از فعالین سیاسی کرد در حزب دموکرات بوده است که متاسفانه یکی دیگر از پناهجویان کردی است که قربانی سیاستهای ناشفاف دولت کانادا می شود. او که از سال 1991 میلادی فعالیتهای سیاسی خود را در حزب دموکرات اغاز می کند بارها در شهر بانه دستگیر ومورد ازار وشکنجه قرار می گیرد. وی به دلیل فشارهای حکومت بر او وتبعیدبه بندر عباس تا سال 1998 نمی تواند فعالیتهایش را دنبال کند که در این مدت به دلیل تصادف با پروانه ی قایق متوسط پیکر در بندرعباس نیمکره ی راست مغزش اسیب می بیند و نیمه ی چپ بدنش کاملا بی حس می شود. همین امر موجب می شود کم کم فشارهای حکومت در ایران بر او کمتر شود. اما پس از اندک بهبودی فعالیتهای خود را دوباره از سر می گیرد وپس از زندانها وشکنجه های پی در پی سرانجام در سال 2006 با یک سند پنج میلیون تومانی به بهانه ی رفتن به بیمارستان از ایران خارج می شود وخود را به سازمان ملل در شهر وان تحویل می دهد. متاسفانه سهل انگاریهای کمیسیاریای عالی سازمان ملل متحد بر دردهای فرزاد می افزاید. او که پس از دو بار مصاحبه (در واقع باز جویی ) در تاریخ 9/11/2007 از سازمان ملل قبولی خود را می گیرد موفق می شود در اگوست 2009 با سفیر کانادا در ترکیه مصاحبه کند. وی که پس از قبولی (یو . ان) به مسیحیت روی می اورد در پاسخ به سفیر کانادا می گوید : من در مسیح صلح وانساندوستی را یافته ام وامیدوارم در کانادا هم بتوانم در راستای اهداف انسانی گام بردارم.
خلاصه اینکه کانادا موافقت می کند که در 11/5/2010 فرزاد به صورت رسمی به کشور او پرواز کند .
اما در کمال ناباوری 72 ساعت قبل از پروازش نامه ای به دست فرزاد می رسد که حزب دموکرات را به عنوان یک حزب مسلح معرفی می کند که در فلان سال وفلان تاریخ در برابر نیروهای فاشیست جمهوری اسلامی تفنگ به دست گرفته است و از دیدگاه کانادا چنین فعالیتی از سوی حزب دموکرات یک فعالیت تروریستی محسوب می شود.به همین دلیل کانادا نمی تواند چنین شهروند کردی را که با چنین حزب خطرناکی در ارتباط بوده است به کشور خود راه دهد.
حال سوال این است :
* چرا در چند سال گذشته که منافع کانادا کاملا متفاوت بود حزب دموکرات به عنوان یک حزب مبارز وارزشمند معرفی می شد اما امروز مصالح کانادا این کشور را وادار می کند که با سرنوشت یک انسان مبارز وازادی خواه که نیمه ی چپ بدنش بی حس است ونیاز به کمک دارد بازی کند؟
چرا دولت کانادا 3 سال ونیم یک انسان را چشم انتظار باقی می گذارد و پس از این بازه ی زمانی طولانی تازه می فهمد که حزب دموکرات ...
چرا دولت کانادا سالیان گذشته چنین دیدگاهی در باره ی حزب دموکرات وهواداران ان نداشته است ؟
اینگونه رفتارهای ناشفاف دولت کانادا ما را به یاد یکی از گفته های چرچیل می اندازد که می گوید :
دوستی ودشمنی ناپایدار است اما مصلحت همیشگی است
لطفا دیدگاه ها و نقطه نظرات خود را در زیر نوشته بیان کنید...با سپاس از تمامی حمایت های شما و با سپاس فراوان از سیروان عنایتی خبرنگار و مسوول خبری انجمن حمایت از پناهجویان ایرانی.....
روابط عمومی انجمن حمایت از پناهجویان ایرانی_ترکیه(نوشهیر)
درج در تارنمای روژهه لات تایمز..
http://rojhelattimes.org/read.php?id=2944
فرزاد عزیزی بانه یکی از فعالین سیاسی کرد در حزب دموکرات بوده است که متاسفانه یکی دیگر از پناهجویان کردی است که قربانی سیاستهای ناشفاف دولت کانادا می شود. او که از سال 1991 میلادی فعالیتهای سیاسی خود را در حزب دموکرات اغاز می کند بارها در شهر بانه دستگیر ومورد ازار وشکنجه قرار می گیرد. وی به دلیل فشارهای حکومت بر او وتبعیدبه بندر عباس تا سال 1998 نمی تواند فعالیتهایش را دنبال کند که در این مدت به دلیل تصادف با پروانه ی قایق متوسط پیکر در بندرعباس نیمکره ی راست مغزش اسیب می بیند و نیمه ی چپ بدنش کاملا بی حس می شود. همین امر موجب می شود کم کم فشارهای حکومت در ایران بر او کمتر شود. اما پس از اندک بهبودی فعالیتهای خود را دوباره از سر می گیرد وپس از زندانها وشکنجه های پی در پی سرانجام در سال 2006 با یک سند پنج میلیون تومانی به بهانه ی رفتن به بیمارستان از ایران خارج می شود وخود را به سازمان ملل در شهر وان تحویل می دهد. متاسفانه سهل انگاریهای کمیسیاریای عالی سازمان ملل متحد بر دردهای فرزاد می افزاید. او که پس از دو بار مصاحبه (در واقع باز جویی ) در تاریخ 9/11/2007 از سازمان ملل قبولی خود را می گیرد موفق می شود در اگوست 2009 با سفیر کانادا در ترکیه مصاحبه کند. وی که پس از قبولی (یو . ان) به مسیحیت روی می اورد در پاسخ به سفیر کانادا می گوید : من در مسیح صلح وانساندوستی را یافته ام وامیدوارم در کانادا هم بتوانم در راستای اهداف انسانی گام بردارم.
خلاصه اینکه کانادا موافقت می کند که در 11/5/2010 فرزاد به صورت رسمی به کشور او پرواز کند .
اما در کمال ناباوری 72 ساعت قبل از پروازش نامه ای به دست فرزاد می رسد که حزب دموکرات را به عنوان یک حزب مسلح معرفی می کند که در فلان سال وفلان تاریخ در برابر نیروهای فاشیست جمهوری اسلامی تفنگ به دست گرفته است و از دیدگاه کانادا چنین فعالیتی از سوی حزب دموکرات یک فعالیت تروریستی محسوب می شود.به همین دلیل کانادا نمی تواند چنین شهروند کردی را که با چنین حزب خطرناکی در ارتباط بوده است به کشور خود راه دهد.
حال سوال این است :
* چرا در چند سال گذشته که منافع کانادا کاملا متفاوت بود حزب دموکرات به عنوان یک حزب مبارز وارزشمند معرفی می شد اما امروز مصالح کانادا این کشور را وادار می کند که با سرنوشت یک انسان مبارز وازادی خواه که نیمه ی چپ بدنش بی حس است ونیاز به کمک دارد بازی کند؟
چرا دولت کانادا 3 سال ونیم یک انسان را چشم انتظار باقی می گذارد و پس از این بازه ی زمانی طولانی تازه می فهمد که حزب دموکرات ...
چرا دولت کانادا سالیان گذشته چنین دیدگاهی در باره ی حزب دموکرات وهواداران ان نداشته است ؟
اینگونه رفتارهای ناشفاف دولت کانادا ما را به یاد یکی از گفته های چرچیل می اندازد که می گوید :
دوستی ودشمنی ناپایدار است اما مصلحت همیشگی است
فرزاد عزیزی بانه یکی از فعالین سیاسی کرد در حزب دموکرات بوده است که متاسفانه یکی دیگر از پناهجویان کردی است که قربانی سیاستهای ناشفاف دولت کانادا می شود.
چرا دولت کانادا 3 سال ونیم یک انسان را چشم انتظار باقی می گذارد و پس از این بازه ی زمانی طولانی تازه می فهمد که حزب دموکرات ...
لطفا دیدگاه ها و نقطه نظرات خود را در زیر نوشته بیان کنید...با سپاس از تمامی حمایت های شما و با سپاس فراوان از سیروان عنایتی خبرنگار و مسوول خبری انجمن حمایت از پناهجویان ایرانی.....
روابط عمومی انجمن حمایت از پناهجویان ایرانی_ترکیه(نوشهیر)
درج در تارنمای روژهه لات تایمز..
http://rojhelattimes.org/read.php?id=2944
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر